Καταρχήν δεν πρέπει να αγχωνόμαστε, διότι ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για μας, για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, σταυρώθηκε και αναστήθηκε και θέλει να σώσει τις ψυχές όλων μας, όσο αμαρτωλοί και να είμαστε, αρκεί να το θελήσουμε κι εμείς οι ίδιοι, διαφορετικά δεν μπορεί να μας το επιβάλει (διότι από την αγάπη που μας έχει, μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε).
Εμείς οφείλουμε μόνο να προσέξουμε να μην παρασυρθούμε σε αιρέσεις που βρίσκονται εκτός της Μίας Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, όπως ομολογούμε και στο Σύμβολο της Πίστεως (στο "Πιστεύω"), διότι σωτηρία δεν υπάρχει για εμάς τους Χριστιανούς εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.
Ποιά είναι όμως η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να κάνουμε;
Μέσα στα πλαίσια λοιπόν που αναφέραμε πριν, η πρώτη μας κίνηση που θα πρέπει να κάνουμε είναι η εύρεση ενός καλού Πνευματικού Πατέρα, ενός Ιερέα δηλαδή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τον οποίο θα επιλέξουμε μέσα από κατάλληλη έρευνα, όπως ψάχνουμε και τον καλό γιατρό ανάμεσα σε πολλούς ιατρούς (όπως μας συμβουλεύει και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης), στον οποίο θα εμπιστευτούμε την πνευματική μας ζωή και στον οποίο επίσης θα προσερχόμαστε για το Ιερό Μυστήριο της Εξομολόγησης.
Η εύρεση λοιπόν του Πνευματικού μας Πατέρα είναι η πρώτη μας κίνηση και ο Πνευματικός μας αυτός θα μας καθοδηγεί και θα μας υποδεικνύει κάθε πνευματική συμβουλή που αρμόζει σε εμάς συγκεκριμένα, διότι όπως και ο ιατρός δίνει συγκεκριμένα αλλά διαφορετικά φάρμακα σε κάθε ασθενή, ανάλογα με την κάθε περίπτωση, έτσι και ο Πνευματικός μας θα μας δώσει ειδικά σε μας τις κατάλληλες συμβουλές και κανόνες που αρμόζουν στη δική μας πνευματική υπόσταση.
Η συχνότητα της Προσευχής, η συχνότητα της Θείας Κοινωνίας, η Νηστεία που θα τηρήσουμε σε κάθε περίπτωση, τα καλά πνευματικά έργα που θα θελήσουμε να κάνουμε κλπ είναι μερικά από τα θέματα στα οποία θα μας κατευθύνει ειδικά εμάς ο Πνευματικός μας, διότι δεν είναι οι ίδιες συμβουλές για όλους.
Αυτό οφείλουμε να το καταλάβουμε και να αρχίσουμε με σταθερά βήματα τον πνευματικό μας αγώνα, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι εφόσον αποφασίσουμε να αγωνιστούμε πνευματικά, θα αντιμετωπίσουμε πόλεμο με τον διάβολο, τον οποίο δεν τον είχαμε πριν, μιας και στην προηγούμενή μας ζωή ήμασταν καλοί "πελάτες" του διαβόλου, αφού είχαμε ξεχάσει το Χριστό και ζούσαμε μια ζωή χωρίς τον Θεό Πατέρα μας καθημερινά στη σκέψη και στην καρδιά μας.
Επειδή λοιπόν είμαστε άπειροι στο νέο αυτό πόλεμο που θα αντιμετωπίσουμε, ενέχει ο κίνδυνος από μία απότομη πολύ έντονη προσπάθεια πνευματικού αγώνα που μόνοι μας τυχόν θα κρίνουμε, χωρίς την έγκριση του Πνευματικού μας (π.χ. μεγάλες και πολύωρες προσευχές, εξαντλητική νηστεία κλπ) να οδηγηθούμε σε δυνατό πόλεμο με το διάβολο και τελικά να χάσουμε τη μάχη, όντας άπειροι από τα πνευματικά βέλη που θα κατευθύνουν οι δαίμονες εναντίον μας για να μας απογοητεύσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (βάζοντας π.χ. άλλους ανθρώπους να μας παρασύρουν, ή να μας απογοητεύσουν, χωρίς και οι ίδιοι να καταλαβαίνουν οτι κινούνται μέσω του πονηρού διαβόλου εναντίον μας).
Η εύρεση βέβαια ενός καλού Πνευματικού δεν είναι μια υπόθεση όπως συνηθίζουμε σε άλλα θέματα στη ζωή μας, δηλαδή να φτάσουμε στο σημείο να αλλάζουμε διαρκώς Πνευματικούς διότι π.χ. δεν μας άρεσε μια συμβουλή που μας έδωσε ο συγκεκριμένος. Ο Πνευματικός μας έχει να κάνει με τη φροντίδα της ψυχής μας, η οποία δεν είναι όπως το σώμα μας όπου αλλάζουμε ρούχα χωρίς κανένα πρόβλημα.
Οφείλουμε επίσης να γνωρίζουμε οτι ο Πνευματικός μας θα είναι χρονικά πάντα μόνο ένας και ποτέ δεν θα έχουμε ταυτόχρονα πολλούς Πνευματικούς, εξομολογούμενοι π.χ. τα μισά αμαρτήματα στον έναν και τα μισά στον άλλον (όπως μας βολεύει κάθε φορά ανάλογα με τα αμαρτήματα).
Επίσης η μετάβαση σε άλλο Πνευματικό, που καλό είναι να γίνεται μόνο εάν υπάρχει σοβαρός λόγος (π.χ. αδυναμία συχνών επισκέψεων λόγω αλλαγής κατοικίας κλπ), οφείλουμε να γνωρίζουμε οτι γίνεται πάντα με την ευλογία του προηγούμενου Πνευματικού μας.
Τέλος η συχνότητα επίσκεψης στον Πνευματικό μας είναι πολύ σημαντική για την πνευματική μας σωστή εξέλιξη και επειδή συνεχώς αμαρτάνουμε όλοι οι άνθρωποι, αλλά και επειδή είμαστε αρχάριοι στον πνευματικό μας αγώνα, η συχνότητα αυτή, ειδικά το πρώτο διάστημα, πρέπει να είναι πυκνή.
Πρακτικά θα μπορούσαμε να πούμε οτι εντός του μήνα τουλάχιστον μία φορά θα πρέπει να επισκεπτόμαστε τον Πνευματικό μας και να εξομολογούμαστε επίσης. Φυσικά αυτό εξαρτάται και από τη διαθεσιμότητα του Πνευματικού μας, αλλά και αυτό επίσης είναι ένα από τα κριτήρια της αρχικής επιλογής μας. Δηλαδή δεν μπορούμε να επιλέξουμε έναν Πνευματικό που είναι πολύ μακριά από εμάς και τον οποίο πολύ σπάνια θα βλέπουμε, απλά και μόνο επειδή είναι ένας πολύ καλός Πνευματικός από ότι έχουμε ακούσει. Είναι το ίδιο όταν επιλέγεις έναν γιατρό να παρακολουθεί την υγεία του σώματός σου. Τί να το κάνεις οτι είναι κορυφαίος γιατρός όταν βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά σου, ενώ η πάθησή σου απαιτεί συχνή παρακολούθηση;
Να μην ξεχνάμε οτι η Εκκλησία είναι το Ιατρείο της ψυχής μας και η ψυχή, ως αθάνατη που είναι, καθορίζει την κατάσταση μας στους αιώνες τους άπαντες, το αν θα είμαστε δηλαδή ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι. Επομένως και η προσέλευση στον Πνευματικό μας και στην Εξομολόγηση με τέτοιο πνεύμα θα πρέπει να γίνεται, οτι δηλαδή πάμε να φροντίσουμε την ψυχή μας για να είμαστε καθαροί και ευτυχισμένοι τόσο σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή όσο και στην αιώνια.
Περισσότερα για τον Πνευματικό Πατέρα, αλλά και για πρακτικούς τρόπους ανεύρεσης του Πνευματικού μας, διαβάστε στη σχετική ενότητα εδώ.